سال 59 برای عمل قلب به آمریکا رفته بودم. دکترها اصرار داشتند که حتما عمل قلب انجام دهم و چندین نوبت آزمایش گرفتند. من در این فواصل متوسل بودم به امام هشتم که «آقا کمکم بفرمایین». در آخرین آزمایش قبل از عمل که باید انجام می‌شد،
دکترها من را خواستند و گفتند که شما طی این مدت نزد کدام دکتر دیگر رفته و خود را مداوا کردی؟!
گفتم من نزد دکتر اصلی رفته‌ام!
پس از این اتفاق در همانجا که برای طولانی مدت در هتل بودم تصمیم گرفتم تابلوی ضامن آهو را بکشم. تابلو شش ماه طول کشید،
وقتی به قسمت‌های چهره مبارک حضرت امام رضا (ع) که رسید به دلم افتاد که تمثال حضرت را بکشم. لذا متوسل شدم و همان شب در خواب صورت مبارک حضرت را دیدم و ایشان با مهربانی فرمودند من را ببین و بکش!
وقتی بیدار شدم، چیزی از چهره مبارک حضرت در ذهنم نمانده بود. مجدد متوسل شدم و باز هم در شب دوم حضرت تشریف آوردند و این اتفاق تا سه شب تکرار شد و این افتخار را داشتم که چهره حضرت را در نور بکشم.
راوی استاد علیرضا ذاکری
? آیت الله العظمی بهجت قدس سره :
?? یکی از دوستان و از خویشان ما خودش برای بنده نقل کرد.
??می گفت: مهمان یک آقا بودیم در مشهد، همیشه در سفر مشهد به خانه همان حاجی می رفتیم که خیلی خیّر و صالح بود. یک روز او پنجره را باز کرد و گنبد حضرت رضا علیه السلام را که دید سلام داد. در یک لحظه من شنیدم جواب سلام [حضرت رضا علیه السلام] را که به او داده شد. گفتم حاج آقا! من شنیدم. گفت: خب به سلامتی! تو استعدادت(استعداد معنوی)خوب بود که توانستی بشنوی، ایشان (اهل بیت) به همه جواب می گویند. تو استعدادت قوی بود، خوب بود، و شنیدی. ایشان (اهل بیت) به همه جواب می گویند.»
?? بالاخره، مشهد محل شهادت و حضور حضرت رضا (علیه السلام) است. میت و حَی بودن در پیشگاه آنها فرقی ندارد. /درس خارج فقه، کتاب صلات،
