یکی از تجار فارس که از پیروان امام رضا علیه السلام بود به آن حضرت نامه ای نوشت و درباره ی خمس اجازه خواست؛حضرت به او نوشتند:

«بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَحیم.همانا خدا وسعت دهنده و کریم است.درمورد عمل و کار؛ضامن ثواب است و در  تنگی ضامن غم و اندوه.

هیچ مالی حلال نیست جز از راهی که خدا آن را حلال کرده و خمس وسیله کمک ما به دین و پیروان و عیالات ماست و نیز آنچه می بخشیم و آبرویی که می خریم ...

«قَالَ سَمِعتُ عِلی بن مُحَمّد العَسکَری علیه السّلام یَقولُ : أهلِ قُم و أهلِ آبِه مَغفُورُ لَهُم لزیارتِهِم لَجَدّی بنَ مُوسَی الِّرضا علیه السّلام بطوسٍ َأَلا فَمَن اَصاَبَهُ فِی طریِقه قَطَرةً مِنَ السّماءِ حَرَمَ جَسَدَهُ عَلَی النّار؛»از امام هادی علِیه السّلام شنیدم که می فرمود:«برای اهل قم و اهل آبه غفران و رحمت است ، چرا که ایشان به زیارت جدّم علی بن موسی الرضا علیه السلام به طوس میروند.آگاه باشید هر کس امام رضا علیه السلام را زیارت کند و در راهش قطره ای از آسمان بدو ببارد؛[کمترین سختی]؛خداوند جسم او را از آتش جهنم حرام می کند».